انتخاب بستر کشت مناسب برای کاهش اثرهای سوء بی‏کربنات سدیم بر ژربرا در روش کشت بدون خاک

بی‎کربنات ها و کربنات ها از عوامل اصلی قلیائیت آب آبیاری محسوب می‎شوند. برای تعیین بستر کشت مناسب برای ژربرا (gerbera jamesonii l. cv. dafne) در شرایط تنش قلیائیت، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. آزمایش دارای هفت سطح بستر کشت (100% پرلایت، 100% کوکوپیت، 75% پرلایت + 25% زئولایت، 75% پیت + 25% پرلایت، 75% کوکوچیپ + 25% پرلایت، 75% کوکوپیت + 25% پرلایت و 75% ورمی کمپوست + 25% پرلایت) و بی‏کربنات سدیم در سه سطح (صفر، 20 و 40 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار ph بستر به ترتیب مربوط به تیمار 75% پیت + 25% پرلایت و 100% کوکوپیت بود. تیمار بی‏کربنات سدیم، بسته به نوع بستر کشت و غلظت بی‏کربنات سدیم، باعث کاهش تعداد گل، وزن تر شاخه گل، طول ساقه گل، قطر گل، قطر گردن، عمر گل جایی و شاخص کلروفیل شد. اگرچه این تیمار باعث افزایش ترکیبات فنولی شد. هنگامی که گیاهان رشد یافته در بستر 100% کوکوپیت در معرض تیمار بی‏کربنات سدیم قرار گرفتند، در مقایسه با گیاهان رشد یافته در سایر بسترها، دارای صفات کیفی و کمی بهتر، توانایی تجمع میزان ترکیبات فنولی بیشتر و شاخص کلروفیل بیشتر بودند. بنابراین، نتیجه گیری می شود که تحمل گیاه ژربرا به قلیائیت کم بوده و استفاده از بستر کوکوپیت خالص می تواند یک ابزار مناسب برای بهبود مقاومت به قلیائیت این گیاه تحت شرایط تنش بی‏کربنات سدیم باشد.